dawnej świetności, ale przynajmniej jego kuzynka nie płakała z tego czy innego powodu.

- Jeśli rzeczywiście mnie kochasz,
każdym razie nie dzisiaj.
- Ostatnia. Resztę zniosłam już do holu.
Odwrócił się ku niej i zapytał porywczo:
Gloria poczuła bolesny ucisk w gardle. Jak matka mogła być tak bezwzględna, tak okrutna? Jak mogła czytać pełne rozpaczy listy i odsyłać je bez odpowiedzi?
- Nie pozwól, żeby ten idiota Virgil znowu zmusił cię do ucieczki, Lex.
- Co?
- Nie trzeba, milordzie. Rose doskonale sobie poradzi.
- Lady Victoria - powiedział Lucien, łagodniejąc na jej widok.
- Sądzi pani, że jestem uprzejmy? Wprost niezwykłe.
Nie dała mu szansy na odpowiedź. Zanim zdążył zareagować, odwróciła się na pięcie i ruszyła w stronę samochodu.
- Owszem, ale przedtem podwoję lub potroję twoją straż, ukochana. Nie będzie
- Myślisz o mojej matce? - Gloria skrzywiła się. - Powiedziałabym, że jest odwrotnie. Hope St. Germaine jest osobą, którą trudno zadowolić.
Na twarzy lorda Beltona odmalowało się zaskoczenie.

Westland wprowadził Lievena i tajemniczego cudzoziemca, Lieven wyraził zgodę i szybko
satysfakcję, dopuściła mnie wreszcie do siebie. - Zabrał rękę ze zwieńczenia ud Becky i
tygodniami, a ja w dodatku pchnąłem cię ku niemu! Jak mogłem być taki głupi?
niż mógł przypuszczać jego wróg.
deszczu. W oddali zahuczał grzmot. Po ciemnej, pustej ulicy głośnym echem niósł się tupot
właśnie jesteś takim wspaniałym człowiekiem.
Nie? Trudno! A może ktoś zna francuski?
nocy. Ubranie wciąż jeszcze było nieco wilgotne, ale przynajmniej czystsze. Dzisiaj bez trudu
alkoholu przez całą noc i pragnął jak najprędzej powrócić do luksusowego hotelu, w którym
się bez nich niemal goły, lecz - dziwna rzecz - nie obeszło go to specjalnie. Stawka była zbyt
- Mhm. - Rozważał przez chwilę jej słowa. - Mówisz, że wspaniałym?
uwielbiała.
- Rebecca! - huknął Michaił. - Wracaj! Nie obejrzała się nawet. Wpadła w otwarte
najniższą kartą kier, jaką dysponował. Dwójką.
Rozdający dał Alecowi piątą i ostatnią kartę - szóstkę. Becky spojrzała na nią z